ایران سرای من است

 

این فقط شعارمون شده.دلمونو بهش خوش کردیم و دائم از بی مهری غربیها می گیم و مهر وعشق خودمونو به رخ همه

می کشیم.

اما جایی که برادرهای کرد و بلوچمونو می کشن انهم به جرم نوشتن در ملتی که مدعی حقوق بشره....

جایی برای مهر میمونه؟

جایی که به خاطره یه وبلاگ.جوونی رو اعدام میکنن یه معلمو می کشن

مهر شرقیمون کجاست؟

تو!

تو بیدار باش که شاید

نه!

حتما

فردا نوبت توست

تویی که  مهر به لبهای خاموشت زدن

تو اگاه باش  یعقوب فردا من و توییم

ما که سوختیم بیایید بچه هایی که قراره ما پدر مادرشون بشیم رو نجات بدیم.

 

ما را زندگی ساخت ای کاش شما را اندیشه ها بسازد